Met negen personen stonden we op een rij in het schorrengebied “De Slufter” te turen naar een kleine groep grauwe vogels met snel en golvende zweefmomenten, tussen een reeks vlugge wiekslagen. De vogels daalden dan neer op een plek en zochten hun voeding tussen de vegetaties van Lamsoor en Zeekraal.
Het enthousiasme en verwondering in de groep kon niet meer stuk toen we, na enkele zoekpogingen, eindelijk een vogelsoort konden afvinken onze gezamenlijke verlanglijstjes vermeld stond. Haar lichtkleurige buik en grijze bovenkant gaf de soort een goede camouflage in de begroeiing van de schorren, maar het was het lichtgeel hoofdje met zwart maskertje dat haar positie verraadde.
Jawel, u zal het al doorhebben dat het om een Strandleeuwerik gaat.
Het enthousiasme en verwondering in de groep kon niet meer stuk toen we, na enkele zoekpogingen, eindelijk een vogelsoort konden afvinken onze gezamenlijke verlanglijstjes vermeld stond. Haar lichtkleurige buik en grijze bovenkant gaf de soort een goede camouflage in de begroeiing van de schorren, maar het was het lichtgeel hoofdje met zwart maskertje dat haar positie verraadde.
Jawel, u zal het al doorhebben dat het om een Strandleeuwerik gaat.
Mijn eerste vogelreis met Vogelwerkgroep Oost-Brabant (VWG O-B) kon sinds dag 4 niet meer stuk.
Het heeft een tijdje geduurd eer ik op reis kon gaan met deze vereniging en dus was de verleiding voor een meerdaagse kortbij vakantie groot.
Met uitzichten en waarnemingen wil ik u meteen in de sfeer brengen van de 8-daagse tocht naar Texel.
Het heeft een tijdje geduurd eer ik op reis kon gaan met deze vereniging en dus was de verleiding voor een meerdaagse kortbij vakantie groot.
Met uitzichten en waarnemingen wil ik u meteen in de sfeer brengen van de 8-daagse tocht naar Texel.
Via deze weg wil ik Pol UYTTERHOEVEN bedanken voor zijn praktische regelingen over het verblijf en de reservaties ter plaatse. Mijn uitzonderlijke dankbetuiging gaat ook uit naar Eddy SENTE, wiens kennis en expertise duidelijk tot uiting kwamen in deze fantastische reis.
Ook wens ik de andere reisgenoten te bedanken voor de gezelligheid en de leuke momenten.
Ook wens ik de andere reisgenoten te bedanken voor de gezelligheid en de leuke momenten.
Het spreekt voor zich dat Texel geen introductie meer nodig heeft.
Voor de meeste vogelaars is dit gebied bekend als een waar spottersparadijs en biedt het geen geheimen meer.
Ik hoop dat dit verslag inspiratie brengt bij de vele vogelaars om Texel te bezoeken, vooral tijdens het trekseizoen.
Ik hoop dat dit verslag inspiratie brengt bij de vele vogelaars om Texel te bezoeken, vooral tijdens het trekseizoen.
Veel leesplezier!
De eerste dag begon al stevig!
In de haven Den Helder beginnen de eerste waarnemingen van Zeekoeten, Alken en Zilvermeeuwen al aan te tikken.
Na twintig minuten komen we aan in het havengebied Het Hoorntje en begeven ons meteen, op aanraden van Eddy, naar Mokbaai. “In Mokbaai heb je altijd iets om naar te kijken.” zei hij met volle overtuiging. Hij had gelijk!
Doordat Mokbaai tweemaal daags onder water komt te staan is dit een eldorado voor watervogels en uiteraard of zeker ook voor ons, de vogelaars.
Naast de Mokbaai liggen de poelen Horsmeertjes en De Geul in een gebied van natte duinvalleien. Langs de toegangsweg, Mokweg, vind je een observatieplatform dat uitzicht biedt op De Geul. Voor het betreden van het militair domein, brengt een pad je meer landinwaarts naar een uitkijkpunt over de Horsmeertjes.
Doordat Mokbaai tweemaal daags onder water komt te staan is dit een eldorado voor watervogels en uiteraard of zeker ook voor ons, de vogelaars.
Naast de Mokbaai liggen de poelen Horsmeertjes en De Geul in een gebied van natte duinvalleien. Langs de toegangsweg, Mokweg, vind je een observatieplatform dat uitzicht biedt op De Geul. Voor het betreden van het militair domein, brengt een pad je meer landinwaarts naar een uitkijkpunt over de Horsmeertjes.
Aangekomen aan de Mokbaai zagen we de eerste Bonte Strandlopers, Zilver- en Goudplevieren, Wulpen en andere steltlopers. In de baai spotten we de eerste Pijlstaarten van onze reis, in het gezelschap van de vele Futen, Smienten, Grauwe Ganzen en Bergeenden.
Ondanks de gure zeewind hadden we al enkele leuke soorten in de kijker.
Ondanks de gure zeewind hadden we al enkele leuke soorten in de kijker.
Zeekoet komt even kijken wie een foto van hem/haar neemt
Lepel(aar) in het water
Wulp
Bergeend
Altijd iets te spotten in de Mokbaai
Rotganzen
Na enkele momenten de soorten beter te bepalen van anderen, reden we naar het vogelinformatiecentrum in Cocksdorp, waar de tweede auto komt.
Het heeft het uiterlijk van een rijhuis, maar eenmaal binnen word je overstelpt door hun groot aanbod aan boeken, feeders alsook door hun vitrines met verrekijkers en telescopen.
In een aparte ruimte kon ik uren turen naar de blikvanger van de winkel, een kamer vol vogels in taxidermische toestand achter glas. Bijna elke soort die men op het eiland kan tegenkomen, staat hier tentoongesteld. Ik weet dat dit luguber lijkt en voor vele oudere lezers niets speciaals is. In mijn schooltijd waren opgezette dieren oubollig en werden ze niet meer tentoongesteld in de schoolklassen.
Zelf vind ik het wel iets speciaals.
Het heeft het uiterlijk van een rijhuis, maar eenmaal binnen word je overstelpt door hun groot aanbod aan boeken, feeders alsook door hun vitrines met verrekijkers en telescopen.
In een aparte ruimte kon ik uren turen naar de blikvanger van de winkel, een kamer vol vogels in taxidermische toestand achter glas. Bijna elke soort die men op het eiland kan tegenkomen, staat hier tentoongesteld. Ik weet dat dit luguber lijkt en voor vele oudere lezers niets speciaals is. In mijn schooltijd waren opgezette dieren oubollig en werden ze niet meer tentoongesteld in de schoolklassen.
Zelf vind ik het wel iets speciaals.
Eenmaal de tweede auto is toegekomen, volgt onze weg niet meteen naar ons verblijf maar naar het gebied “De Volharding”. Dit buitendijks waddengebied is ideaal om wadvogels te spotten die bij laagwater op de modderbanken foerageren.
De Tureluren, (Rosse) Grutto’s, Lepelaars en vele andere soorten zijn druk bezig hun portie eiwitten in te slaan. Onverstoord laten we hen verder doen en trekken we naar ons verblijf, Nieuw Bornrif.
Deze omgetoverde stolpboerderij biedt plaats voor 12 personen en is zeer rustig gelegen, dus ideaal voor vogelaars!
De Tureluren, (Rosse) Grutto’s, Lepelaars en vele andere soorten zijn druk bezig hun portie eiwitten in te slaan. Onverstoord laten we hen verder doen en trekken we naar ons verblijf, Nieuw Bornrif.
Deze omgetoverde stolpboerderij biedt plaats voor 12 personen en is zeer rustig gelegen, dus ideaal voor vogelaars!
Het noorden van Texel
Na het vroege ontbijt vertrekken we naar het noorden van het eiland.
We rijden terug richting Cocksdorp om daar de dijken af te speuren naar interessante soorten.
Pas toegekomen aan de Volharding zagen we al een grote groep Smienten, Slobeenden, Pijlstaarten en enkele steltlopers, zoals Kluut, Scholekster en Kievit.
Pas toegekomen aan de Volharding zagen we al een grote groep Smienten, Slobeenden, Pijlstaarten en enkele steltlopers, zoals Kluut, Scholekster en Kievit.
De weg vervolgt zich naar de parking van het gebied Robbenjager.
Eenmaal we een voet in het gebied zetten, merken we meteen een lichtkleurige roofvogel op uit de duinen. Het duurt niet lang eer hij achter de duinen weg is. De vraag kwam al snel of het om een mannetje Blauwe Kiekendief ging. In mijn diepste binnenste hoop ik op Velduil en hou ik mijn toestel klaar. “Ja! Daar vliegt ze”, roep ik en snel hoop ik haar in beeld te krijgen. Het is een Velduil! Wat een prachtige uilensoort. Hoog vliegt zij over ons heen en verdwijnt zij in het volgende duingebied.
Eenmaal we een voet in het gebied zetten, merken we meteen een lichtkleurige roofvogel op uit de duinen. Het duurt niet lang eer hij achter de duinen weg is. De vraag kwam al snel of het om een mannetje Blauwe Kiekendief ging. In mijn diepste binnenste hoop ik op Velduil en hou ik mijn toestel klaar. “Ja! Daar vliegt ze”, roep ik en snel hoop ik haar in beeld te krijgen. Het is een Velduil! Wat een prachtige uilensoort. Hoog vliegt zij over ons heen en verdwijnt zij in het volgende duingebied.
Overvliegende Velduil
Zie jij ook wat ik zie zitten tussen de vegetatie
Een mooie variatie aan eenden: Smient, Wintertaling, Wilde Eend, Slobeend, ....
We wandelen rond de plas van het gebied Robbenjager en zien we op een mooie afstand minstens 3 Watersnippen in een stuk riet. Het zijn echte meesters in camouflage. Zij bewegen geen centimeter en gaan volledig op in het decor. Met de kijker kunnen we de snippen ongestoord bekijken en bewonderen. Ik kan me niet herinneren waar ik Watersnippen op zo'n korte afstand heb gezien.
We trekken verder richting de vuurtoren en wandelen naar het strand, op zoek naar enkele strandlopers. In de buurt van de golfbreker heeft men een dag eerder enkele Sneeuwgorzen gespot. We merken snel een groep vier kleine vogels die van de ene plek naar de andere vliegen, dicht tegen de duinen aan. Tot groot jolijt en bewondering van velen kunnen we vier Sneeuwgorzen van de lijst afvinken.
Tot groot jolijt heb ik deze soort eerder gezien in mijn eigen regio. Hier lees je meer over deze leuke ontmoeting.
Tot groot jolijt heb ik deze soort eerder gezien in mijn eigen regio. Hier lees je meer over deze leuke ontmoeting.
Verder merken we een grote groep Drieteenstrandlopers, Steenlopers en enkele Paarse Strandlopers foerageren aan de golfbreker tussen aangespoeld plantenmateriaal. We hebben de vegetatie geïdentificeerd als Harig Mosdiertje. Een soort dat ik Michèle lang heb doen onthouden. Tussen de groep Drieteenstrandlopers merk ik één exemplaar op met een handicap. Mijn sympathie steeg toen ik zag hoe deze kleine strandloper zich moest verhelpen met maar één poot. Het leven kan voor de natuur uiterst hard zijn.
Drieteenstrandloper
Steenloper
Steenloper en Paarse Strandloper, samen in beeld
Paarse Strandloper strek je!
Aan de kustlijn merkt Eddy een eenzame Rosse Grutto op. Het verschil met een ‘gewone’ Grutto valt hard op dankzij zijn gestreepte borst en licht opgewipte snavel. Plat op de buik kruip ik naar de vogel toe om een foto te nemen.
Na een warme drank in het Torenrestaurant wandelen we verder in het gebied “De Tuintjes”. Het gebied kreeg deze naam omdat hier vroeger volkstuintjes ingericht werden. Nu kan je er amper iets van herkennen. Daar zijn de waarnemingen minder spectaculair dan in de voormiddag en op het strand.
Op de terugweg ziet het nauwlettend oog van Eddy een nieuwe soort eveneens vermeld op onze lijst: de Kleine Rietgans. Deze zit goed verborgen tussen een grote groep Grauwe Ganzen en Kolganzen. Weer een leuke afsluiter net bij valavond!
Rosse Grutto
